Een rare slappe zode is het op Wolfsbarge. Ook hier zit het zand niet diep, maar erdoor heen wandelen is een vermoeiende bezigheid. Elke stap zak je door de vorstige, korstige bovenlaag heen tot boven de enkels in de prut. Een watersnip vliegt weg met zijn typische zigzag vliegwijze. Geen baardmannetjes vanochtend. Ook geen Bokje. Het kan niet altijd feest zijn.
Het is opvallend hoeveel Grauwe ganzen er al paarvormend aanwezig zijn. Grazende ganzen zijn in voldoende aantal goed in staat om rietvelden te hervormen en met de jonge rietscheuten die straks uit gaan lopen, ben ik bang dat zij dit als een aantrekkelijk broedgebied gaan zien. Dat wisten we van tevoren, maar ik ben wel heel benieuwd hoe dat straks in de praktijk uit gaat pakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten